​Λίγα λόγια για τον συγγραφέα:

​

Ο Δημήτρης Καραγιάννης έχει γράψει τα μυθιστορήματα «Σουκιρίμ – 353.000. Η γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου» (2008). Ο τίτλος του βιβλίου προέρχεται από την τούρκικη λέξη Soykirim που σημαίνει «Γενοκτονία». Το νούμερο 353,000 είναι ο αριθμός που υπολογίζεται ότι ήταν τα θύματα της γενοκτονίας. Στο πεζογράφημα «Νεφόλ – Σμύρνη 1922» (2013) αποτυπώνει τα πραγματικά ιστορικά γεγονότα της μικρασιατικής καταστροφής όπως τα βίωσαν οι ήρωες και τα θύματα της τραγωδίας. Το πεζογράφημα «Χαρπ – Κύπρος 1974» (2016) είναι βασισμένο στην ιστορία του Κούλλη Κυριάκου ενός από τους 12 στρατιώτες που εγκλωβίστηκαν στην Λάπηθο το 1974  και σώθηκαν χάρη στην Ευφροσύνη Προεστού. Ο συγγραφέας έχει γράψει επίσης τα διηγήματα «Σκοτωμένα όνειρα» (2010), «Το Χαράκωμα» (2020) και τις ποιητικές συλλογές «Σιωπηλή Συνεννόηση» (1999), «Αθέατη Πλευρά» (2001), «Σιωπηλή Βροχή» (2003) και «Άπνοια» (2007). Αυτή την περίοδο ετοιμάζεται να εκδώσει το μυθιστόρημα «Η Σκόνη του Πιάνου».

​

Λίγα λόγια για το βιβλίο:

​

Τρία µυθιστορήµατα για την προσφυγιά και τον ξεριζωµό.

Τα τρία αυτά μυθιστορήματα είναι μία άτυπη τριλογία. Το «Ντεφόλ», που σημαίνει στα τουρκικά «χάσου από εδώ», αναφέρεται στη Μικρασιατική Καταστροφή. Το «Σουκιρίμ», που σημαίνει γενοκτονία, αναφέρεται στη Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου και το «Χαρπ», που σημαίνει πόλεμος, αναφέρεται στην κυπριακή τραγωδία του 1974. Τα τρία αυτά μυθιστορήματα, αν και χρονικά διαφέρουν, έχουν πολλά κοινά. Και στις τρεις αυτές περιόδους έχουμε σφαγές, βιασμούς, νεκρούς, αγνοούμενους, πρόσφυγες, εκτοπισμένους, και όλο αυτό το δράμα προέρχεται από τον ίδιο θύτη.

​

Τα ονόματα που έχουν δοθεί στα μυθιστορήματά έχουν την ανάλογη σημασία