Μαρία Ρούσου Καραπατάκη

​

Τα παραμύθια πάντα με συνάρπαζαν για τον τρόπο που αγγίζουν τις παιδικές ψυχούλες με τη φαντασία, την αγνότητα, την απλότητα και το χιούμορ τους. Μεγάλωσα τον πρώτο μου γιο, τον  Παναγιώτη, με παραμύθια γεμάτα φαντασία και χιούμορ. Με τα διδυμάκια μου Ιάσονα και Αριάδνη, τα οποία ήρθαν στη ζωή μου πολύ αργότερα, είχα την ευκαιρία να ξανάρθω σε επαφή με αυτό τον μαγικό κόσμο, αυτή τη φορά γράφοντας το δικό μου παραμύθι. Ο ενθουσιασμός μου είναι μεγάλος γιατί “μπήκα” στον κόσμο αυτό για πρώτη φορά με τη δική μου φαντασία.

​

Στις κότες και στα κοκόρια είχα πάντα μια ιδιαίτερη αδυναμία απο μικρή γιατί κάνουν αστείες κινήσεις και είναι μονίμως σε απορία...σαν κάτι να γυρεύουν...κάτι ψάχνουν αλλά δεν ξέρουν ακριβώς τι είναι αυτό. Περιπλανιούνται στον χώρο του κοτετσιού ή στην αυλή με μια αγωνία σαν να μην ξέρουν τι πρέπει να κάνουν! Πάντα μου άρεσε επίσης να γράφω στιχάκια...αστεία στιχάκια και να διαβάζω  παραμύθια. Έτσι το γλυκό ήρθε κι έδεσε. Έγραψα τον Βραχνό Κόκορα! O Κωνσταντίνος πήρε τα στιχάκια αυτά και τους έδωσε μορφή, με χρώματα και εικόνες.

​

Ελπίζω να σας αρέσει όπως άρεσε σ’ εμένα η εμπειρία να τον γράφω, να ταιριάζω στιχάκια και να φτιάχνω εικόνες στο μυαλό μου.

Τι γίνεται άραγε με αυτό τον Βραχνό Κόκορα; Ποιος τον κοροϊδεύει και ποιος τον συμβουλεύει; Τι κάνει για να «διορθώσει» τη φωνή του; Πώς τελικά η βραχνή φωνή του γίνεται «το μεγάλο του ατού»; Η απάντηση βρίσκεται στις σελίδες αυτού του βιβλίου...

​

Μια έμμετρη ιστορία για μικρά παιδιά η οποία περιγράφει με χιούμορ και φαντασία πως η διαφορετικότητα, η οποία από κάποιους μπορεί να θεωρηθεί ελάττωμα, στην πραγματικότητα μπορεί να αποδειχθεί το μεγαλύτερο πλεονέκτημα.