10-12 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2025
Η Βεράντα με τις Βουκαμβίλιες
15:20
ΒΙΒΛΙΟΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ
Με την Κατερίνα Νεοφύτου
ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ…
..Όταν το αυτοκίνητό του δεν φαινόταν πια, η Φωτεινή πήρε μια βαθιά ανάσα και μπήκε στο σπίτι. Πάνω στη βεράντα οι βουκαμβίλιες είχαν απλώσει τα γυμνά τους κλωνιά σε όλο το μήκος της σιδερένιας κατασκευής που τις στήριζε. Τις είχε φυτέψει με τη θεία της την πρώτη χρονιά που ξεκίνησε στο Θηλέων. "Θέλω κάτι να μου θυμίζει το χωριό, θεία". "Μόνο τα λουλούδια και τα δέντρα μπορούν να το κάνουν αυτό".
Αγόρασαν δύο μεγάλες γλάστρες και τις φύτεψαν. Μέχρι την επόμενη άνοιξη είχαν δυναμώσει τόσο, που τις μεταφύτευσαν στη γη, έδεσαν μερικά κλωνιά τους γύρω από το κάγκελο και έφτιαξαν ένα αυτοσχέδιο δίχτυ για να απλώνονται και πάνω στον τοίχο. «Οι βουκαμβίλιες θα σου δείχνουν τον ερχομό της άνοιξης. Θέλουν αρκετή φροντίδα και υπομονή. Άμα μπει το φθινόπωρο για τα καλά, θα τις κλαδεύουμε με την όρεξή μας. Όσο τις κόβεις, τόσο δυναμώνουν. Τίποτα όμως δεν μπορεί να τις σταματήσει να ανθίζουν, αν τις φροντίζεις. Η ροζ είναι δικιά σου και η πορτοκαλί για την Ανθούσα, που θα μας έρθει του χρόνου».
Ήταν τέλος Φεβρουαρίου και οι βουκαμβίλιες δεν είχαν αρχίσει ακόμα ν' ανθίζουν. Η άνοιξη δεν βιαζόταν να έρθει εκείνη τη χρονιά.
Μια ιστορία γυναικών στην αποικιοκρατούμενη Κύπρο του πρώτου μισού του 20ού αιώνα. Γυναίκες που αρνούνται να συμβιβαστούν, απέναντι στις εμμονές και τις αντιλήψεις μιας ακραία συντηρητικής-πατριαρχικής κοινωνίας, που επιχειρεί ένα βίαιο άλμα προς την αστικοποίηση. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ
Κατερίνα Νεοφύτου
Γεννήθηκε στην Αμμόχωστο και τους πρώτους 7 μήνες της ζωής της διέμενε στην Κάτω Δερύνεια που διοικητικά τότε ανήκε στην Αμμόχωστο. Μεγάλωσε στον προσφυγικό συνοικισμό Κόκκινες στη Λάρνακα. Το 1992 αποφοίτησε από την Αμερικάνικη Ακαδημία Λάρνακας και το 1997 από το The College of New Jersey των ΗΠΑ όπου έλαβε πτυχίο στην Ψυχολογία. Από το 1998 μέχρι το 2021 εργαζόταν στην ΕΔΟΝ και στο ΑΚΕΛ. Είναι παντρεμένη και έχει ένα γιο.
Κωνσταντία Σωτηρίου
Η Κωνσταντία Σωτηρίου γεννήθηκε στη Λευκωσία. Είναι απόφοιτος του Τµήµατος Τουρκικών και Μεσανατολικών Σπουδών του Πανεπιστηµίου Κύπρου και κάτοχος µεταπτυχιακού στην ιστορία της Μέσης Ανατολής από το Πανεπιστήµιο του Μάντσεστερ. Εργάζεται στο Γραφείο Τύπου και Πληροφοριών της Κυπριακής Δηµοκρατίας.
Το µυθιστόρηµά της «Η Αϊσέ πάει διακοπές» (Εκδόσεις Πατάκη, 2015) βραβεύτηκε µε το Athens Prize for Literature και ήταν στη βραχεία λίστα των Κρατικών Βραβείων Κύπρου και Ελλάδας· το βιβλίο «Φωνές από χώµα» (Εκδόσεις Πατάκη, 2017) ήταν στη βραχεία λίστα των Κρατικών Βραβείων Κύπρου και Ελλάδας. Η νουβέλα της «Πικρία χώρα» (Εκδόσεις Πατάκη, 2019) ήταν στη βραχεία λίστα του περιοδικού «Ο Αναγνώστης», στη βραχεία λίστα των Κρατικών Βραβείων Ελλάδας, βραβεύτηκε µε το Κρατικό Βραβείο Κύπρου στην κατηγορία Διήγηµα/Νουβέλα και ήταν υποψήφια για το Ευρωπαϊκό Βραβείο Λογοτεχνίας 2021. Το «Brandy Sour» (Εκδόσεις Πατάκη, 2022) βραβεύτηκε µε το Κρατικό Βραβείο Κύπρου στην κατηγορία Μυθιστόρηµα, ενώ κυκλοφόρησε στα αγγλικά (Foundry Editions, Ιούνιος 2023) και είναι υπό έκδοση στα γαλλικά (Editions Heloise d’Ormesson). Το πιο πρόσφατο έργο της που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Πατάκη είναι το μυθιστόρημα «Η κεφαλή του Τσάτσγουερθ» (2025). Αναδείχθηκε νικήτρια του λογοτεχνικού Βραβείου της Κοινοπολιτείας 2019 της περιφέρειας Ευρώπης και Καναδά, αλλά και παγκόσµια νικήτρια του διαγωνισµού για το διήγηµά της «Έθιµα θανάτου» που αποτελεί µέρος της Πικρίας χώρας. Έχει επίσης γράψει το παιδικό βιβλίο «Η κουβέρτα του Τζον» (Τελεία, 2024), καθώς και θεατρικά έργα για ανεξάρτητες σκηνές και τον Θεατρικό Οργανισµό Κύπρου. Έχει συµµετάσχει σε ανθολογίες διηγηµάτων στην Κύπρο και στο εξωτερικό. Διηγήµατα της έχουν µεταφραστεί στα αγγλικά, στα γαλλικά, στα ιαπωνικά, στα σέρβικα, στα δανέζικα και στα ιταλικά.
Διοργανωτές
