ΣΥΝΤΟΜΟ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Η Έλενα Τουμαζή, φιλολογικό ψευδώνυμο Ρεμπελίνα, γεννήθηκε στη Λευκωσία αλλά μεγάλωσε στην Αμμόχωστο. Μετά το γυμνάσιο σπούδασε στη Γενεύη πειραματική ψυχολογία του παιδιού. Για μικρά χρονικά διαστήματα εργάστηκε στο ραδιόφωνο και την τηλεόραση τη Κύπρου. Το 1980 παρακολούθησε ένα σεμινάριο γυναικείας γραφής στο Παρίσι στο πανεπιστήμιο της Βενσέν. Από το 1982 ζει και γράφει στη Λεμεσό. Το κάθε βιβλίο συνοδεύεται με δικά της σχέδια.

Η Έλενα έφυγε από τη ζωή στις 25/9/2023.

Εργογραφία:

Ο μικρός τυφλοπόντικας και ο ήλιος, 1972, Αμμόχωστος.

Λειτουργία του νεκρού παρόντος, Ιούνιος 1974, Λευκωσία.

Τα σώματα της Χρυσόθεμης μετά το δημόσιο αποκεφαλισμό της στα τέλητου 20ου αιώνα μ.Χ, 1977, Λευκωσία.

Παραλλαγές για τη γη, εκδοτική των γυναικών, 1981, Αθήνα.

Ανάσες αληθινού ονόματος- σύνθεση, με στίχους αγαπημένων ποιητών και αποσπάσματα παραμυθιών – εκδόσεις Αφή, 2008, Λεμεσός

Έρχου, εκδόσεις Αφή, 2011, Λεμεσός (κρατικό βραβείο ποίησης).

MARGINALIA Δυο γυναικείες φωνές εκδ. ΑΦΗ (2016)

Η Ήβη Μελεάγρου (1928-2019) γεννήθηκε στη Λευκωσία. Αποφοίτησε από το Παγκύπριο Γυμνάσιο και τη Γαλλική Σχολή Καλογραιών (Saint Jojeph) στη γενέτειρά της και παρακολούθησε μαθήματα κλασικών σπουδών δι’ αλληλογραφίας από το Πανεπιστήμιο του Λονδίνου. Ήταν ανιψιά του Λουκή Ακρίτα. Ανέπτυξε πολύπλευρη δραστηριότητά ως ιδρυτικό μέλος και αρχισυντάκτρια του περιοδικού "Κυπριακά Χρονικά" (άρχισε να κυκλοφορεί το 1960), στις σελίδες του οποίου δημοσίευσε λογοτεχνικά κείμενα και κείμενα πολιτικοκοινωνικού προβληματισμού. Η Ήβη Μελεάγρου ανήκει στους Κύπριους λογοτέχνες της μεταπολεμικής γενιάς. Το σύνολο του έργου της είναι στενά συνδεδεμένο με την ιστορία της πατρίδας της από την ανεξαρτητοποίηση του νησιού, το 1960, ως την εισβολή του Αττίλα και τη σύγχρονη πραγματικότητα. Το ενδιαφέρον της για τη λογοτεχνία χρονολογείται από τα μαθητικά της χρόνια. Η πρώτη της εμφάνιση στα γράμματα έγινε το 1951 στην εβδομαδιαία έκδοση "Πρωτεύουσα" και στο λογοτεχνικό περιοδικό "Κυπριακά Γράμματα", με διηγήματά της από τα οποία το "Φουρνάδικο" διακρίθηκε με το βραβείο του Πνευματικού Ομίλου Κύπρου. Το ίδιο βραβείο κέρδισε το 1957 η νουβέλα της "Το σπίτι του Σολωμού". Τιμήθηκε, επίσης, με Κρατικό βραβείο μυθιστορήματος στην Κύπρο (το 1969, για το μυθιστόρημα "Ανατολική Μεσόγειος"), με Α' Κυπριακό Κρατικό βραβείο μυθιστορήματος (το 1982, για την "Προτελευταία εποχή") και με Β΄ Κρατικό βραβείο μυθιστορήματος στην Ελλάδα (το 1983, για την "Προτελευταία εποχή"). To 2004 τιμήθηκε με το Αριστείο Γραμμάτων και Τεχνών της Κυπριακής Δημοκρατίας και με το Βραβείο Γιώργου Φιλίππου Πιερίδη της Ένωσης Λογοτεχνών Κύπρου. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων. Έγινε γνωστή διεθνώς όχι μόνο για το πεζογραφικό της έργο, αλλά και για την πολιτική της δράση σε σχέση με το Κυπριακό ζήτημα. Ήταν η πρώτη εκφωνήτρια του Ραδιοφωνικού Σταθμού Κύπρου και παραγωγός λογοτεχνικών του εκπομπών. Επίσης, διετέλεσε Γενική Γραμματέας της Πνευματικής Αδελφότητας Ελληνίδων Κύπρου, επί 18 χρόνια, Γραμματέας της Στέγης Κυπριακών Χρονικών και Γραμματέας της πρώτης Εταιρείας Κυπρίων Λογοτεχνών. Έφυγε από τη ζωή τον Ιανουάριο του 2019, σε ηλικία 90 ετών. Για περισσότερα βιογραφικά στοιχεία της Ήβης Μελεάγρου, βλ. μεταξύ άλλων: Ε.Χ. Κάσδαγλης "Ήβη Μελεάγρου", στο "Η μεταπολεμική πεζογραφία· Από τον πόλεμο του ’40 ως τη δικτατορία του ’67", τ. Ε', σ. 218-231, Εκδόσεις Σοκόλη, 1988, και "Αρχείο Ελλήνων Λογοτεχνών ΕΚΕΒΙ", www.ekebi.gr).